[TS10] SF - กลับดึก... (TaeKang) (เต้กั้ง)

ข้อมูลเบื้องต้น

Special Fan-Fiction for >> TK lovers <<

[SF]  >> กลับดึก... <<

    ในค่ำคืนวันหนึ่งซึ่งเป็นวันสุดท้ายของสัปดาห์ ณ ซอยเล็กๆ หลังมหาวิทยาลัยที่ปกติเป็นทางสัญจรของนักศึกษาที่มีหอพักอยู่ในละแวกนี้ ในยามกลางวันซอยนี้จะคึกคักไปด้วยนักศึกษาและผู้คนในชุมชนใกล้เคียง แต่หากตกกลางคืนเมื่อใดจะเงียบและวังเวง จึงมีแต่นักศึกษาชายที่กล้าใช้เส้นทางนี้ยามกลางคืน แต่ก็มักจะมากันสองคนขึ้นไป ไม่ค่อยมีใครลุยเดี่ยวเท่าไรนัก
   
     ทว่าคืนนี้แตกต่างออกไปจากคืนก่อนๆ ด้วยปรากฏร่างของหญิงสาวผมยาวในชุดกระโปรงสั้นสีดำดูเซ็กซี่ แต่งหน้าแต่งตาจัดเต็มเหมือนดาราในทีวี หากเมื่อพิศดูใกล้ๆ จะเห็นว่าร่างบางในชุดตาข่ายสีดำนั้นมีท่อนแขนเป็นมัด ลำขาแข็งแรงกว่าหญิงปกติทั่วไป เอวเล็กแต่ก็ตันเป็นแนวตรงขาดส่วนเว้าส่วนโค้งอย่างที่ผู้หญิงสาวควรจะมี ไม่นับท่าเดินห้าวๆบนรองเท้าส้นสูงที่ดูไม่เข้ากันเลยสักนิด
   
     ก็แน่ล่ะ... ร่างที่เดินอยู่นี่ไม่ใช่หญิงสาว แต่เป็นผู้ชายที่กำลังแต่งองค์ทรงเครื่องเป็นผู้หญิงอยู่ต่างหาก
   
     กั้ง : โถ่เอ๊ย... อุตส่าห์ใส่ชุดจัดเต็มมางานปาร์ตี้ของมหาลัย แต่งานดันยกเลิกซะงั้น เสียเวลาชะมัด
   
     เจ้าของเสียงที่กำลังบ่นกระปอดกระแปดอยู่นี้ มีชื่อว่า กั้ง วรกร นักศึกษาชั้นปีที่ 3 คณะอักษรศาสตร์ ซึ่งพักอยู่ในหอพักด้านหลังมหาวิทยาลัยนี้ ในวันนี้เขามีภารกิจต้องเข้าประกวดแต่งตัวชุดแฟนซีแบบที่ใครก็จำไม่ได้ในงานปาร์ตี้ของคณะ แต่เจ้ากรรม อาจารย์วิชาภาษาญี่ปุ่นนัดสอบเก็บคะแนนพิเศษอีกสองวันข้างหน้า ปาร์ตี้แฟนซีจึงถูกยกเลิกแล้วเปลี่ยนมาเป็นปาร์ตี้ติวหนังสือแทน แต่ละคนคร่ำเคร่งสุดๆ ไม่เหลือมู้ดจะสนุกกันแต่อย่างใด ส่วนตัวเขานั้นเก่งภาษาญี่ปุ่นอยู่แล้ว จึงหนีออกมากลับบ้านดีกว่า
   
     โดยปกติแล้วเขาก็ไม่ได้เดินกลับบ้านคนเดียวหรอก แต่วันนี้...ในชุดนี้ เขาขอเดินกลับเองคนเดียวดีกว่า แม้จะหวาดๆกับความมืดและความเปลี่ยวของซอย แต่ก็ยังดีกว่าโดนหมอนั่นแซวเอาถ้าเกิดเห็นเขาอยู่ในชุดนี้เข้า
   
     เต้ : เฮ้ยยย~ สาวใสที่ไหนมาเดินอ้อยอยู่แถวนี้เนี่ย~
   
     นั่นไง... ไม่ทันขาดคำเลย อยู่ๆหมอนั่นก็โผล่ขึ้นมาแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย นี่อุตส่าห์กะเวลาให้ไม่ตรงกับเวลากลับบ้านปกติของหมอนั่นแล้วนะ ทำไมยังมาเจอกันได้อีก สงสัยหมอนั่นไปสังสรรค์กับเพื่อนมาแหงๆ เลยกลับผิดเวลาอย่างนี้
   
     เจ้าหมอนั่นที่ว่าก็คือ เต้ ธีธัช นักศึกษาปี 4 คณะวิศวะฯ รุ่นพี่ต่างคณะที่บังเอิญอาศัยอยู่หอพักเดียวกันและเลิกเรียนเวลาเดียวกันเกือบทุกวัน เลยกลายเป็นว่าเดินกลับบ้านพร้อมกันตลอด และสนิทกันไปเองตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้
   
     หมอนี่นะกวนสุดๆ ชอบหาเรื่องแกล้งอยู่เรื่อย และอย่าได้มีประเด็นอะไรให้แซวนะ หมอนี่เอามาล้อได้ทุกวันไม่เบื่อเลย จนกว่าจะมีเรื่องใหม่มาให้ล้อแทนนั่นแหละ ซึ่งสาเหตุที่เขาไม่อยากกลับพร้อมหมอนี่วันนี้ก็เพราะชุดแฟนซีสุดเซ็กซี่นี่ล่ะ ถ้าหมอนั่นรู้ว่าเขาใส่ชุดผู้หญิง คงได้เอามาล้อยันลูกบวชแน่
   
     กั้ง : เห้ยยย พี่เต้นี่หว่า *พยายามปิดหน้าปิดตา*
    
     เต้ : หวัดดีครับ น้องอยู่แถวนี้เหรอ ซอยเปลี่ยวนะ ให้พี่ไปส่งมั้ย?
   
     ผิดคาด... รุ่นพี่จอมกวนจำไม่ได้แฮะว่าเป็นเขา กลับเข้ามาพูดคุยเสียงอ่อนเสียงหวาน นี่คงเห็นเป็นผู้หญิงจริงๆล่ะสิ ถึงมาป้อยอกันแบบนี้ ชิชะ... อย่างนี้ต้องแกล้งกลับเสียหน่อย
   
     กั้ง : งืออ~ จะดีหรอคะ? *ดัดเสียง*
    
     เต้ : บ้านพี่อยู่ทางนี้พอดี ให้พี่เดินไปเป็นเพื่อนก็ได้ครับ ปกติจะมีไอ้เด็กตัวแสบชื่อกั้งมาด้วย แต่วันนี้ไปงานที่มหาลัย พี่เลยกลับคนเดียวครับ
    
     กั้ง : เหรอคะ งั้นรบกวนด้วยนะคระ (คิดในใจ) ฮึ่มมม ไอ้พี่เต้~

   
     ระหว่างที่กำลังเดิน... เต้ก็ชวนสาวน้อยหน้าตาบ้องแบ๊วพูดคุยไม่ขาดปาก นัยว่าอยากรู้จักเพิ่มเติม
       
     เต้ : น้องชื่อไรครับ ไม่เคยเห็นหน้าเลย
   
     กั้ง : ชื่อกั้.... เอ่อ กั่งกั๊งค่ะ! เพิ่งย้ายมาอยู่หอเมื่อวานนี้เองค่า
   
     เต้ : กลับคนเดียวอันตรายนะครับ พี่ว่าพี่เดินเป็นเพื่อนทุกวันเลยดีกว่า ดีมั้ย?
   
     กั้ง : แหม เกรงใจจังค่า (คิดในใจ) หนอยย~ ทีเราละบ่นตลอดทางทุกวัน ทีกับผู้หญิงนี่ออกตัวแรงเชียะ
   
     เต้ : น้องเรียนคณะไหน ปีไหนละครับเนี่ย?
   
     กั้ง : คณะอักษร ปี 1 ค่า
   
     เต้ : โอ้ คณะเดียวกับไอ้ตัวแสบเลย มันชื่อกั้ง อยู่ปี 3 รู้จักมั้ยครับ
   
     กั้ง : เอ๋~ คุ้นๆนะค๊า~ (คิดในใจ) ชริชะๆ เรียกเราไอ้ตัวแสบเรอะ ตาแก่เอ๊ย
   
     เต้ : เนี่ย มันชอบกลับดึกประมาณนี้ทุกวันเลย พูดก็ไม่ฟัง ไอ้เด็กดื้อเนี่ย
   
     กั้ง : จริงเหรอค๊า คริๆๆ (คิดในใจ) ได้ทีนินทาใหญ่เลยนะ ไอ่พี่หน้าหนวดดด

   
     ในที่สุด เมื่อถึงหอพักของทั้งคู่...
   
     เต้ : โอ้โห นอกจากเรียนคณะเดียวกัน ยังอยู่หอเดียวกับไอ้ตัวแสบด้วยเหรอครับเนี่ย
   
     กั้ง : บังเอิญมีห้องว่างพอดีน่ะค่า
   
     เต้ : ซอยนี้มันเปลี่ยว คราวหลังอย่ากลับดึกนะครับรู้มั้ย~
   
     กั้ง : (คิดในใจ) หนอยยย ทีกับผญละเสียงอ่อนเสียงหวานละเกิน หมั่นไส้! อย่างนี้ต้องแกล้งให้หนักซะแล้ว
   
     เต้ : ห้องพี่อยู่ชั้นบนนี่เอง น้องอยู่ห้องไหน เด๋วพี่ไปส่งนะครับ
   
     กั้ง : ตายแล้ว~ กั่งกั๊งลืมกุญแจห้อง ต้องรอรูมเมทกลับมาก่อน ขอกั่งกั๊งไปรอที่ห้องพี่ได้มั้ยคระ~ *ทำตาปิ๊งๆ*
   
     เต้ : *สตั๊น* เอ่... จ...จะดีเหรอครับ
   
     กั้ง : เมทจะกลับมาเมื่อไหร่ไม่รู้ กั่งกั๊งกลัว~ *สะบัดสะบิ้ง*
   
     เต้ : คะ..ครับ ไปก็ไปครับ
   
     กั้ง : ค่าาา (คิดในใจ) คริๆ หลอกง่ายจรุง

   
     ณ ห้องของเต้ ซึ่งเป็นห้องเล็กๆ มีข้าวของระเกะระกะตามประสานักศึกษาหนุ่มโสด แต่ส่วนใหญ่จะเป็นตำราเรียนด้านวิศวะฯของเจ้าตัวเสียมากกว่า หาใช่ขยะหรือสิ่งของไร้ประโยชน์แต่อย่างใด
   
     เต้ : แหะๆ ห้องพี่แคบนะ เด๋วพี่เคลียร์ให้แป๊บ
   
     กั้ง : ไม่เป็นไรค่า กั่งกั๊งนั่งบนเตียงก้ะได้~
   
     เต้ : ตะ...ตามสบายคร้าบบ *ทำไรไม่ถูก*
   
    
     เด็กหนุ่มในร่างหญิงสาวหย่อนตัวลงบนเตียงขนาดกะทัดรัดที่คลุมด้วยผ้าปูเตียงและผ้าห่มสีน้ำเงินเข้ม ยอมรับว่าสนิทกันมานานแต่เขาไม่เคยมาค้างที่ห้องของเต้เลย ก็แน่ล่ะ... ห้องตัวเองก็อยู่ใกล้ๆแค่นี้ ทำไมจะต้องมาค้างห้องคนอื่นด้วย
   
     แต่เห็นเตียงแล้วก็นึกอะไรขึ้นมาได้ ถ้าจะแกล้งให้หนักก็ต้องเล่นกันเบอร์นี้ล่ะนะ...
   
     กั้ง : พี่เต้คร๊าาา~
   
     เต้ : *เหงื่อตก* คร้าบ อะไรคร้าบบบ?
   
     กั้ง : กั่งกั๊งร้อน ขอเปลี่ยนเสื้อผ้าได้มั้ยคระ?
   
     เต้ : เชิญเลยครับ ห้องน้ำอยู่ทางนี้ ...เง้ยยยย!
   
    
     ชายหนุ่มรุ่นพี่ตกใจ เมื่อเห็นกั่งกั๊งหันหลังให้ แล้วเริ่มถอดเสื้อแขนยาวและถุงน่องออกต่อหน้าต่อตา เหลือเพียงกระโปรงตัวสั้นแค่คืบ
   
     จากนั้น กั่งกั๊งที่เอาแขนปกปิดหน้าอกอึ๋มพร้อมกับทำสายตายั่วยวน ก็เดินมาใกล้ชิดเต้ ชายหนุ่มได้แต่ยืนตะลึงหลังพิงฝา ด้วยเพราะห้องแคบจึงขยับตัวได้แค่นั้น
   
     กั้ง : พี่เต้คร๊า~ กั่งกั๊งมีไรจะบอก~
    
     เต้ : มะ...มีไร...เหรอครับ
    
     กั้ง : กั่งกั๊งจะบอกว่า....
   
    
     ทันใดนั้น สาวน้อยก็ดึงวิกผมยาวออกและอ้าแขนออกกว้าง เผยให้เห็นอกแน่นที่เป็นของผู้ชาย
   
     กั้ง : วะฮ่าๆๆๆๆ เป็นไงล่ะไอ่พี่เต้ จำกั้งไม่ได้ล่ะสิ กรั๊กๆๆ เห็นเป็นผู้หญิงละไม่ได้เชียว เปงไงล่ะ โดนหลอกเลยๆๆ
   
     เต้ : กะ...กั้ง
   
     กั้ง : วะฮ่าๆๆๆ อึ้งเลยเด่ะๆๆ ฮ่าาๆๆๆ ...โอ๊ยยย!!
   
    
     เสียงหัวเราะสะใจของหนุ่มน้อยแปรเปลี่ยนเป็นเสียงโอดโอย เมื่อถูกหนุ่มรุ่นพี่ดีดหน้าผากเข้าดังป๊อก!
   
     เต้ : หื๊มมม~ เก่งจางงง หลอกซะกรูไม่รู้เลยนะ ไอ้เด็กแสบ แหม่! แค่เสียงเอ็ง พี่ก็จำได้แล้วเว้ย
   
     กั้ง : เหยยย ไรว๊า ไอ่พี่เต้ หลอกกั้งหรอออ
   
     เต้ : ตอนแรกก็ว่าจะแกล้งเล่นหน่อยเดียว บร๊ะ! ได้ทีเล่นใหญ่ ไอ่เด็กแสบนี่
   
    
     ชายหนุ่มว่าพลางก็ดีดหน้าผากเข้าให้อีกที เด็กหนุ่มได้แต่คลำป้อยๆด้วยความเจ็บๆคันๆ แต่ยังไม่วายแกล้งทำเสียงดังกลบเกลื่อน
   
     กั้ง : โห่ยยย พี่เต้ขี้แกล้งว่ะ ไม่เล่นด้วยแระ!
   
     เต้ : ใครแกล้งใครก่อนวะ เดี๊ยะปั๊ดๆๆๆ
   
     กั้ง : โด่ววว เลิกเล่นก็ได้เว้ย แบร่ๆๆๆ กลับห้องแร้ว!
   
     เต้ : อ้าว รูมเมทกลับมาละเหรอกั่งกั๊ง~
   
     กั้ง : *หน้าแดง* ฮึ่มมม! ไอ่พี่หนวด จำไว้เลอ!!
   
     กั้งโกยของของตัวเองขึ้นมาแล้ววิ่งออกไปจากห้องอย่างรวดเร็วด้วยความอายปนเจ็บใจ ...จนไม่ทันเห็นรอยยิ้มละไมที่ปรากฏบนใบหน้าของชายหนุ่มรุ่นพี่ เขาคนนั้นเอาแต่ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ขณะที่ยื่นหน้าออกไปดูเด็กแสบวิ่งหนีไปอย่างทุลักทุเล ในมือหอบเสื้อผ้าพะรุงพะรังไปหมด มือหนึ่งต้องปิดร่างตัวเองไว้ อีกมือก็ต้องหิ้วรองเท้าส้นสูงที่ถอดแล้วใส่ไม่ทันไปด้วย...
   
     เต้ : เด็กบ้าเอ๊ย~ คราวหน้าอย่าทำอีกนะ ...ไม่งั้นพี่ไม่รับรองความปลอดภัยของนายจริงๆด้วย...
   
     ชายหนุ่มพึมพำกับตัวเองเบาๆ ก่อนจะปิดประตูห้องเมื่อได้ยินเสียงหนุ่มน้อยวิ่งเข้าห้องตัวเองเรียบร้อยแล้ว
   
         
      ...คืนนี้เขาคงนอนหลับฝันดี พร้อมกับภาพใบหน้าน่ารักที่แต่งแต้มสีสันสวยแปลกตาเป็นพิเศษในค่ำคืนนี้ของกั่งกั๊ง...หรือกั้ง รุ่นน้องตัวแสบคนสนิทของเขานั่นเอง...

.
.
.

:: The End ::

>> Fan-Fiction by "LoveTK13"
>> Photo Edit by "Act3rd"